Teu Sangka Bakal Dibuka
Teu Sangka Bakal Dibuka - Pangalaman Para Mitra (PPM)
Paingan ceuk babasan, mipit kudu amit, ngala kudu ménta. Ari bébéja mah meureun bakal dibéré. Mun teu dibéré téa mah nya meureun acan rejekina. Tapi rajeun sok aya rasa mokaha. Pédah geus disuguhkeun, ah da ieu mah ajangkeuneun kuring. Teu nanaon dicokotan gé.
Harita kuring nganjang ka Pun Bibi di wewengkon patonggohan. Nganjang téh kaamanatan ti Pun Bapa méré sarung poléng. Teu loba méréna gé, salosin. Kuring disuguhan ranginang, nagasari, ulén, paréréd, cau, semprong, jeung burayot. Tangtuna gé moal kadahar kabéh. Dicokotan nu kameumeutna wé. Diopi sabari ngobrol jeung Pun Bibi.
“Lajeungkeun ngaleueutna. Ibi badé ka pengker heula,” Bibi téh ngaléos.
Saenyana mah beuteung geus seubeuh. Dipaksakeun gé bisi teu kawadahan hayoh kalah mules. Tah teuing ti mana datangna, jol kapikiran hayang mungkus. Jeung teu ngahaja deui sabot muka kantong téh di jero aya kérésék urut sarung. Teu antaparah deui bus bus wé ka jero. Ranginang jeung paréréd. Burayot dibulen ku daun cau, dihijikeunna jeung ulén ogé nagasari.
Iwal ti semprong nu teu kaasupkeun téh. Lain teu niat, da kadéngé léngkah Pun Bibi. Geuwat wé api-api salsé.
“Tah kitu dileueut. Hapunten teu tiasa masihan nu saé,” kitu pokna téh. Gening nepungan deui téh bari mawa kérésék badag. “Ieu masihan kanggo si Mamah. Lebetkeun wé nya kana kantong supados teu raridu.”
Teu sangka kantong téh langsung dicokot ku Pun Bibi. Goréhél téh dibuka. Ana bral téh katémbong kadaharan nu tadi ku kuring diasup-asupkeun.
“Gening tos aya. Tambihan nya ku ieu.”
Kuring némbalan ukur muhun. Ningali téh si ibi ngéntépan kadaharan dina jero kantong. Kuring éra. Meureun mun ngeunteung mah tada teuing beureumna.***
Kintunan Wendi Narendra
Ciparay – Kab. Bandung
Katerangan:
Ieu seratan teh parantos dimuat di Mangle nomer 2712. Kasinugrahan PPM Pinilih Januari 2019 anu disponsoran ku Dr. H. RM. Iman Tunggara Direktur Yayasan LLPM RI Bandung.
